Hiperrealizm jest stylem w
malarstwie, który zapoczątkowano w 20-tym wieku. Wyróżniał się on tym, że próbował przedstawić rzeczywistość z dużymi niuansami. Dokładne odwzorowaniem było tutaj podstawowym czynnikiem, który był brany pod uwagę przez artystów. Termin ten pierwszy raz pojawił się w Stanach Zjednoczonych. Był skierowany w kierunku twórców, którzy próbowali odtworzyć na płótnach zdjęcie.
Wprowadził: B.M. Polska Sp. z o.o.
Podpatrzone na: B.M. Polska Sp. z o.o.
Hiperrealizm też w Europie wiódł prym. Bardzo modny był w Republice Federalnej Niemiec, gdzie także była
wystawa wyjątkowej sztuki w Kassel, na której dzieła malarzy tegoż stylu zrobiły wielką furorę. Hiperrealizm znany jest również po takimi nazwami jak superrealizm jak również fotorealizm. Malarze -
artyści polscy - tego stylu za najważniejsze zadanie uznali przedstawiać nieprzekłamaną w jakikolwiek sposób otaczającą rzeczywistość. Głównymi tematami ich dzieł są zwyczajne rzeczy takiej jak np. samochody czy też budynki sklepowe (malarstwo w naszej galerii).
Wprowadził: Tammy Manet
Podpatrzone na: http://www.flickr.com
Wielu reprezentantów hiperrealizmu decyduje się również na odwzorowanie fotografii swego
autorstwa. Aby stworzyć tego typu dzieło należy posiadać olbrzymie umiejętności, ponieważ to zadanie nie zalicza się do najłatwiejszych. W każdym dziele widać, elementy, które w pełni oddają osobowość malarza oraz jego sposób patrzenia na świat. Tematy dzieł są ściśle związane z jego najbliższym otoczeniem. W każdym odrębnym przypadku
fotografia nie jest przez artystę traktowana jako narzędzie a raczej jako świadomie wybrana sytuacja wyjściowa, która może dać pole do popisu przy rozwijaniu przedstawienia dzieła.
Hiperrealizm jest uznawany za największego konkurenta dla minimal art a także innych nurtów w sztuce, które nie przykładają dużego nacisku na treść obrazu, co wiąże się z tym, że nie muszą mieć w zasadzie większych zdolności stricte technicznych. Do jednych z najbardziej popularnych dzieł tegoż nurtu bez wątpienia trzeba zaliczyć obraz o tytule ''żółta spódnica". Patrząc na to dziełu widzimy jak bardzo jego twórca starał się przedstawić wszystkie najważniejsze niuanse. Nie często przydarza się tak w innych stylach, że twórcy taką dużą wagę przywiązują do najmniejszych detali (link).